AH BİR ÇOCUK KALSAM

Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
En büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
ve en büyük acımız
öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
İnsan dediğin,
yürüdükçe yorulan, yoruldukça ağlayan bir taş değil mi?
Çözmesi zor değil.
Sen ansın, yaşanan zaman...

Uzanıpta erişemediklerim ve ardından koşup yetişemediklerim

istemeyerek ayrı düştüklerim arkalarından garipçe el sallamakla kaldıklarım özlemlerim.Hep en sevdiklerim

gözüm hep yükseklerde olsada yere basan ayaklarım peki bedelini ödediğim hatalar nerede yanlışlar bunun neresinde???

şu çiçeğin ömrü kadar bile sürmedi mutluluğum soldu gitti hemen oysa ki ne güzel bir başlangıçtı ya sonra... Benden sana gelenlerin bir değeri olmadı ki senden bana gelenlerin değeri olsun.. Eskilerin bile benden daha değerliydi sana verdiğim emekler boşaymış meğer  hiç haketmemişsin ...

ne kadar güneşe dönük olsa da yüzüm arkamda hep gölgeler kalabalık bir gölgeler arkamda derin boşluk peki ya senin hayatımda vasfın ne madem ki arkamda değilsin düştüğümde tutacak el değilsin peki ya nesin???

güzel günlerdir özlemim sevginin hasreti nedir bilemezsin ki sen şu ölümsüzleştirdiğim çiçeğin sevgisini anlamazsın sen kendinden başkasını sevemezsin...Egoistsin..

ne güzel bir gündü oysa bahardı çiçekler yaza hazırlanıyordu güneşe dönüktü yüzüm masumca tebessüm yüzümde bilemezdim ki bunca kötülüklerin beni beklediğini..Çocukluğumu hatırlatan çiçekler çıkın artık hafızamdan.. Öyle bir bahar ki yalancı baharmış kuruyup gitmiş şimdi hepsi, yazık oldu güzelliklere..

sarıyı çok severdim güneşi anımsattığı için güneşse çocukluğumda kalan güzel günleri anımsattığından güzel belki gözümde.. Ya sen peki sen neden kaçarsın güneşten neden bir gölge ararsın kendine.. Sapsarıydı top oynadığım parklar,sarıydı büyük anneannemin evi ve bahçasi, sarımtraktı ilk köpeğimin tüyleri ve sarıydı tekir kedim... Sarıydı muhabbet kuşum.. Hayır özellikle seçmemiştim sarı olmalarını onlar öyle denk gelmişlerdi bana işte belki bu yüzden sarıydı saçlarım.. Beyazı çok severdim karlara atmayı severdim kendimi unuturdum kederlerimi kara yattığımda. Sen hiç karla oynadın mı hayatında ben çok oynadım... Peki sen neden kaçarsın kar yağınca neden çıkmazsın kabuğundan yoksa kardan da mı korkuyorsun???

ne çok sevmiştim güneşe dönüp gülümsemeyi ne çok sevmiştim seni... Senin beni sevemediğin gibi...

Bir büyük özlemler bulutu şimdi içimde gizliden gizliye yağıyor geceleri.. Öyle gürlemeden habersizce sessizce. Ne çok özlüyorum eskileri ve eskiye dair ne varsa.. Hepsi tozlu raflarda ve kırık çerçevelerdeler şimdi. Senden neden nefret ettim biliyormusun beni kendin olarak göremediğin için egoistsin sen asla biz olamazsın sen hep ben olarak kalacaksın bencilsin.. Senin benden başka herkese itimadın var benimse artık buna tahammülüm yok hayatını başkalarına teslim ediyorsun VE EĞER SENİN HAYATIN KİRALIKSA BENİM ONU SATIN ALACAK KADAR GÜCÜM YOK...

                                                                                                                                   ZÜLÂL